محصولات فولادی (تیرچه و شاهتیر)

طراحی محصولات فولادی بر روی تیرهای استاندارد فولادی اعمال می‌شود. این محصولات بطور اتوماتیک بر اساس حداقل وزن و معیارهای مشخص شده در نمودار قوانین طراحی، بهینه می‌شوند. در خصوص پایگاه اطلاعاتی تیرچه‌های فولادی، انتخاب‌های زیادی وجود دارد که هر کدام ظرفیت‌های متفاوتی دارند. موسسه تیرچه‌های فولادی مقادیر آنها را تعیین می‌کند که در واقع بر اساس کد مشخص شده در تنظیمات مدل انتخاب می‌شوند.

نحوه بکارگیری کد طراحی محصولات فولاد

می‌توانید در قسمت تنظیمات مدل، کدها را از لیست کشویی، گزینه کد تیرچه فولادی را انتخاب کنید.

پایگاه داده محصولات فولاد

از طریق نمودار تیر آهن‌ها (Beams) در فیلد و بعد از آن در قسمت طراحی محصولات فولادی می‌توان به پایگاه داده محصولات فولادی دسترسی پیدا کرد.

بارگذاری مجاز تیرچه‌های فولادی بر مبنای بار استاندارد و فراخنای صفحات تیرچه‌های فولادی،K LH، DLH و SLH  قرار دارند. علاوه بر این تیرچه‌های سری k2.5 با فراخنای کم نیز جزو این دسته هستند. در این جداول حداکثر بار مجاز یکنواخت و بار یکنواخت فهرست بندی شده است که خمشی به اندازه L / 360 ایجاد می‌کند. حداکثر بار مجاز مستقیما توسط برنامه استفاده می‌شود و قابل تنظیم نیستند. از سوی دیگر، بار L / 360 برای بدست آوردن سختی و سفتی تیرچه‌ها در فراخنای داده شده استفاده می‌شود. این بار می‌تواند بیش از حد باشد، اگر میزان خیلی کم خمش مثلا L / 240 در قوانین طراحی مشخص شود، می‌توان بار را افزایش داد.

محصولات فولادی برای مقاومت در برابر بار ساکن یکنواخت (UDL)، بار زنده یکنواخت (ULL) و کل بار یکنواخت (UTL) طراحی شده‌اند. بار مرده یا ساکن یکنواخت (UDL) روی تیر شامل مجموع وزن ویژه تیر، وزن عرشه و هر گونه بار ساکن اعمال شده یا اضافه شده است.

بار زنده یکنواخت (ULL) بر روی تیر شامل مجموع کل بار زنده طبقات از جمله نمونه‌های قابل کاهش و غیر قابل کاهش (LL) بار زنده، و LLS بار زنده ویژه و همچنین کنترل بار سقف (RLL، SL + SLN، یا RLL) است.

هر یک از بارگذاری سقف به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند و برای محاسبه ULL یا UTL با هم جمع زده نمی‌شوند. کل بار یکنواخت در واقع مجموع UDL و ULL است.

نکته

· ترکیبات بارگذاری که در نمودار ترکیبات بارگذاری (Load Combinations) تعریف شده معمولا برای طراحی محصولات فولادی صدق نمی‌کند. بلکه محصولات فولادی برای بارگذاری UDL، ULL و UTL که در بالا توضیح داده شده طراحی شده‌اند، صرف نظر از این که کاربر کدام ترکیب بار را ساخته شده است.

· نمودارهای جزئیات کامل محصول فولادی پس از تجزیه و تحلیل شامل وزن ویژه، چک کردن کد و ظرفیت می‌شود و در واقع وزن ویژه محصول فولاد جزو آن قرار نمی‌گیرد.

· بارگذاری‌های دیگر (OL1، OL2، و غیره) در بررسی کد تیرچه‌ها در نظر گرفته نمی‌شوند.

· اگر بارگذاری نقطه‌ای متمرکز (حتی یک با مقیاس کوچک) بر روی تیرچه استاندارد تشخیص داده شود، در آن صورت یک تیرچه ویژه (SP) است و به گونه‌ای طراحی می‌شود که در بخش بعدی توضیح داده خواهد شد.

· تفاوت بار توزیع شده بر روی تیرچه نباید بیش از 5 درصد طول آن باشد. در غیر این صورت یک تیرچه ویژه (SP) تلقی شده و به همان شکلی که در بخش بعد توضیح داده شده طراحی می‌شود. تنها استثناء این است که تغییرات اضافی بار فقط در 10٪ از انتهای تیرچه مجاز است.

· در طراحی تیرچه فولادی شیب‌دار ، طول کامل تیرچه و بار اعمال شده عمود بر این عضو در نظر گرفته می‌شود. اجزاء محوری بارگذاری مشخص است اما در این خصوص طراحی نشده‌اند.

· کاهش بار زنده در زمینه طراحی تیرچه فولادی در نظر گرفته شده است و در گزارش کامل عضو در زیر نمودار بارگذاری تیرچه ویژه و بخش طراحی گنجانده شده است.