وقتی به بررسی بارگذاری غیر یکنواخت یا متمرکز می‌پردازیم، تیرچه‌ها می‌بایست مشخصا برای شرایط بارگذاری خاص طراحی شوند که با مشخص کردن تیرچه KCS انجام می‌شود.
اگر تیرچه KCS تعیین نشده باشد در آن صورت یک تیرچه استاندارد از لیست طراحی انتخاب می‌شود، با این تفاوت که دارای یک درازی یا پهنای (SP) است که نشان می‌دهد تیرچه‌ها باید طوری طراحی شوند که در برابر بارگذاری خاص مقاومت داشته باشند تا بتوانند شرایط مطرح شده کمیته استاندارد ساختمان را داشته باشند.
تیرچه KCS
تیرچه‌های KCS تیرهایی هستند که کل طول آن با ضریب مقاومت برشی و گشتاوری ثابت طراحی شده‌اند. تیرهای KCS در مقایسه با ظرفیت گشتاور ثابت ارائه شده در جداول تیرهای KCS بررسی می‌شوند.
علاوه بر این بیشترین بارگذاری نقطه‌ای اعمال شده، کمتر از ظرفیت برشی آنها در نظر گرفته می‌شود و این مجموع جبری بارگذاری توزیع شده در لوکیشن‌ها کمتر از حداکثر 550 PLF برای تیرچه‌های سری K باید باشد. در بررسی کد تیرچه KCS، بیشترین ظرفیت بارگذاری برشی نقطه‌ای اعمال شده یا بیشترین مقدار بارگذار توزیعی آن 550 است. اگر هر کدام از این بررسی‌ها نقض شود در آن صورت هیچ نتیجه خاصی به دست نخواهد آمد از طرف دیگر خمش مورد نیاز تیرهای KCS نیز بررسی می‌شوند. در حال حاضر به این تیرچه‌ها پسوند "SP" اضافه نمی‌شود.
تیرچه‌های SP
وقتی بارگذاری در تیرچه‌ای خاص است و نیاز به بررسی بیشتری دارد، راه حل اقتصادی و ارزان‌تر استفاده از تیرچه‌های استاندارد است که قابلیت مقاومت در برابر بارگذاری غیر استاندارد و خاص را داشته باشد.
هنگامی که این نوع طراحی مشخص می‌شود، یک پسوند (SP) به این نوع طراحی اضافه می‌شود تا نشان دهد که در برابر بار غیر استاندارد مقاوم است. از آنجا که این بارگذاری جزو معیارهای طراحی عادی جداول تیرچه‌ها نیست، مهندسین یا سازندگان تیرچه‌ها موظفند اطمینان و تضمین بیشتری از عملکرد مناسب آنها ارائه دهند.
در گزارش کامل، نمودار بارگذاری ویژه ارائه می‌شود که بارگذاری نقطه‌ای، بارگذاری ساکن و زنده توزیع شده را با اندازه‌ها و ابعاد آنها نشان می‌دهد.
نمونه تیرچه‌ها باید به گونه‌ای انتخاب شوند که ظرفیت پوشش برشی تحت بار یکنواخت استاندارد، در تمام نقاط در طول تیرها بیشتر از برش واقعی باشد. از آنجایی که مقاومت برشی در نقطه دهانه تیرها بیشتر از صفر است، پوشش برشی تیرچه‌ها با حداکثر ظرفیت بارگذاری یکنواخت W، نشان داده می‌شوند.
علاوه بر بررسی نیروی برش، باید اطمینان حاصل شود که حداکثر گشتاور مجاز در یک نقطه در طول تیرچه مناسب است و بیش از اندازه مجاز نیست. حداکثر گشتاور به صورت wL2 / 8 تعریف می‌شود، که در واقع w بیانگر حداکثر بار یکنواخت مجاز تیرچه و محدوده‌ای است که در جدول تیرچه‌ها فهرست شده است.
شاهتیر
با توجه به جداول پایه شاهتیر که در جداول تیرچه فولادی ارائه شده است، شاهتیر طراحی می‌شود. این محاسبه از این قرار است که قبل از این که مدل حل و تکمیل شود، عمق شاهتیر تعیین می‌شود.
اگر شاهتیر عمومی انتخاب شود، در آن صورت باید شاهتیر در حداقل عمق بهینه سازی شود. این عضو سنگین‌تر از آن چیزی است که برای طراحی لازم باشد. به همین دلیل اکیدا پیشنهاد می‌شود که هر زمان که شاهتیر مشخص می‌شود، عمق شاهتیر نیز محاسبه شود.
اگر بارگذاری غیر استاندارد تشخيص داده شود، شاهتیر با پسوند (SP) مشخص خواهد شد که در واقع شامل مواردی است که تفاوت مقدار یا فاصله بارگذاری متمرکز بیشتر از تحمل بار شاهتیر است که در جدول کدبندی تعیین شده است. هر بار که بارگذاری خارج از معیارهای طراحی جدول‌های تیرچه صورت می‌گیرد، مهندسین یا سازندگان تیرچه‌های (SP) موظفند اطمینان و تضمین بیشتری از عملکرد مناسب آنها ارائه دهند.
نکته:
· اگر تمام مقادیر بارگذاری نقطه‌ای در محدوده تحمل بار شاهتیر باشد، در آن صورت بار نقطه‌ای اعلام می‌شود اما تیرچه SP استفاده نخواهد شد.
· اگر بیش از 50 درصد بارگذاری نقطه‌ای در محدوده تحمل باشد، این مقدار بارگذاری نقطه‌ای اعلام می‌شود و تیرچه پسوند SP می‌گیرد.