هنگامی که ظرفیت باربری سیستم‌های موجود به لحاظ مهندسی در حد معقولی باشند، می‌توانید آنها را با گزینه‌های دیگر مقایسه کنید تا مشخص شود آیا قادر به تحمل بارهای جدید هستند و در این راستا ضریب ایمنی مورد نیاز را تامین می‌کنند.
هنگامی که پاسخ به این پرسش منفی باشد، روش‌های متعددی وجود دارند که می‌توانید آنها را در نظر بگیرید تا تیرچه موجود بتواند به اندازه کافی قوی و یا به اندازه کافی سخت شود تا قادر به حمایت از محدوده‌های بارگذاری پیشنهاد شده باشد. این روش‌ها عبارتند از: 1. تقویت یا مسلح سازی تیرهای موجود 2. اضافه کردن تیرهای جدید یا تیرچه‌های فولادی بین تیرهای موجود 3. توزیع بار تیرها به اعضای مجاور.
افزایش مقاومت تیرچه فولادی با جان باز
روش 1: تقویت یا مسلح سازی تیرچه فولادی موجود می‌تواند به طرق مختلفی بسته به نوع و میزان بزرگی بارگذاری‌های جدید انجام شود. اگر بارهای جدید در مکان‌های دور از هم قرار است اعمال شود (به عنوان مثال یک واحد جدید مکانیکی بر روی سقف) اعمال شود، ممکن است که تنها نیاز به تقویت فقط بخشی از اجزای سازه موجود داشته باشید.
در این موارد، بال‌ها و شبکه‌های آسیب دیده ممکن است با میله‌های فولادی گرد یا زاویه دار جدید تقویت شوند. با این حال، اگر بارگذاری جدید در یک منطقه بزرگ اعمال شود (به عنوان مثال، سیستم پرکننده با چگالی بالا و یا افزایش بار زنده کف)، ممکن است نیاز به تقویت بال‌ها و شبکه‌های مختلف با یک روش مشابه تقویتی داشته باشید.
به طور جایگزین، در بعضی شرایط ممکن است با کاهش فاصله بین آنها و با نصب تیرچه‌های جدید یا تیرهای عمود بر قطر شاهتیرها، تیرچه موجود را تقویت کنید. در بیشتر موارد، این امر نیاز به تقویت حداقل برخی از اعضای جان موجود در مجاورت تیر یا تیرهای جدید دارد. با این حال، این ممکن است یک رویکرد مقرون به صرفه‌تر از تقویت تمام یا بیشتر بال و اعضای جان در سراسر طول تیرچه آسیب دیده است.
روش :2 اضافه کردن فریم جدید، مانند تیرهای فولادی یا تیرهای اضافی در بین و یا موازی با تیرهای موجود، گاهی اوقات یک گزینه ارزشمند است. اگر بارهای جدید در نقاط دور از هم قرار است اعمال شوند، می‌توانید از تیرها یا تیرچه‌های جدید طراحی شده و نصب شده استفاده کنید تا بارهای جدید را به طور کامل پشتیبانی کنند و نسبتا مستقل از بارهای موجود عمل کنند.
با این حال، اگر بارهای جدید در قسمتهای وسیعی (به عنوان مثال، سیستم پرکننده با چگالی بالا و یا افزایش بار زنده کف) قرار است اعمال شوند، فریم جدید احتمالا باید در کنار فریم‌های موجود قرار بگیرند تا تمام بارها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. در این مورد، سختی فریم جدید باید تقریبا مشابه با اعضای موجود باشد.
اضافه کردن تیرهای جدید در بین یا موازی با تیرهای موجود ممکن است چالش برانگیزتر از چیزی باشند که در ابتدا ممکن است به نظر برسد. به عنوان مثال، در بیشتر تیرهای فولادی، بال بالا دارای قابلیت باربری است، به این معنی که بال‌های بال چندین اینچ در بالای تیرهای پشتیبانی شده، تیرها یا دیوار در هر انتها ادامه می‌یابند که یک گزینه بسیار موثر و مقرون به صرفه برای ساخت و ساز سازه‌های جدید است.
با این حال، در یک ساختمان موجود، اگر عملا غیر ممکن نباشد کار بسیار دشواری است که یک تیرچه جدید با همان جزئیات مشابه با تیرچه‌های اصلی طراحی شده در هر انتها را تولید کنید. یک راه حل این است که تیرچه‌های جدید را با ورق‌های اتصال دهنده فلزی نصب کنید.
از سوی دیگر، استفاده از تیرهای فولادی مکمل یا تیرهای پشتیبانی شده در هر طرف می‌تواند این مشکل را برطرف کند. چالش دیگر این روش این است که دسترسی به ناحیه بین تیرهای موجود برای نصب اعضای فریم جدید ممکن است به علت وجود کانال‌های مکانیکی، لوله کشی و یا لوله‌های الکتریکی محدود باشد. مشکلات دیگری که ممکن است با آن مواجه شوید این است که قاب‌های موجود بین تکیه گاه‌ها به علت بارهای مرده موجود بر روی سازه ممکن است خم شده باشند و این در طراحی و نصب اعضای جدید باید مورد توجه قرار گیرد.
روش 3 هنگامی که بارهای جدید به یک منطقه نسبتا کوچک بر روی کف یا سقف (به عنوان مثال زمانی که یک واحد مکانیکی بر روی بخشی از سقف یا کف قرار می‌گیرد) قرار است اعمال شوند، ممکن است بتوانید بارهای جدید را بر روی برخی از اعضای مجاور اعمال کنید که با نصب توزیع کننده بار یا تیرهای پخش کننده بار امکان پذیر است. این راه حل زمانی بسیار دقیق و شفاف است که بارهای جدید به اندازه کافی کوچک هستند تا بتوانید آنها را بر روی دو تیرچه مجاور هم اعمال کنید.
با این حال، این روش زمانی کمی پیچیده‌تر می‌شود که بار جدید را باید بین بیش از چندین تیرچه توزیع کنید به طوری که به هیچ یک از آنها باری بیشتر از ظرفیت مجاز آنها اعمال نشود. این بارها باید همراه با بارهای مرده موجود و سایر بارهای طراحی شده طبق آیین نامه‌ها در نظر گرفته شوند. در این مورد، تیرهای توزیع کننده باید نسبتا سخت‌تر از تیرهای موجود در زیر تیرچه‌ها باشند. به عنوان یک جایگزین برای نصب یک تیر مقاوم در زیر تیرچه‌ها، ممکن است ساخت یک خرپای عمود بر تیرچه‌ها برای انتقال و توزیع مناسب بار بر روی تیرچه‌های موجود گزینه‌ای مناسب باشد.